pluskać

pluskać
pluskać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, pluskaćam, || pluszczę, pluskaća || pluszcze, pluskaćają || pluszczą {{/stl_8}}– plusnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, pluskaćnę, pluśnie, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o cieczy: poruszając się lub uderzając o coś, rozpryskując się, wydawać plusk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Fala pluska o brzegi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając o powierzchnię cieczy lub poruszając się w niej, rozpryskując ją, wywoływać plusk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kamień plusnął o wodę. Dzieci pluskały rękami w basenie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • pluskać — ndk I, pluskaćam, pluskaćasz, pluskaćają, pluskaćaj, pluskaćał a. IX pluszczę, pluszczesz, pluszcz plusnąć dk Va, pluskaćnę, pluśniesz, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęła, pluskaćnęli, pluskaćnąwszy 1. «o cieczy: przelewać się, uderzać o coś,… …   Słownik języka polskiego

  • pluskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać się w wodzie, rozpryskując ją i wywołując pluski; kąpać się, myć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się w jeziorze, w łazience. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plusnąć — → pluskać …   Słownik języka polskiego

  • плюснуть — плюсну, плюснуться, плюхнуть, плюха, плюх, плюхать, укр. плюснути, плюсь!, плюхнути, плющати плескаться , блр. плюснуць, плюхнуць ударить ладонью , плюсь!, плющець лить, как из ведра (о дожде) , ст. слав. плюскъ шум (Супр.), болг. плюсна хлопаю …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • pluskanie — n I 1. rzecz. od pluskać. 2. lm D. pluskanieań «odgłos spowodowany uderzeniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś; plusk» Od jeziora dobiegało pluskanie. pluskanie się rzecz. od pluskać się …   Słownik języka polskiego

  • ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami …   Słownik języka polskiego

  • kąpać — ndk IX, kąpaćpię, kąpaćpiesz, kąp, kąpaćał, kąpaćany 1. «zanurzać, moczyć kogoś w wodzie w celu umycia lub w celach leczniczych» Kąpać dziecko w wanience. ◊ W gorącej wodzie, w ukropie kąpany «działający raptownie, bez namysłu; impulsywny,… …   Słownik języka polskiego

  • mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… …   Słownik języka polskiego

  • brodzik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D a || u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płytki basen do bezpiecznego kąpania się, przeznaczony głównie dla dzieci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się, taplać się, baraszkować w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pluskanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pluskać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgłos wydawany przez ciecz uderzaną czymś lub poruszającą się i …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”